སྤ་རོ་གནམ་ཐོག་འགྲུལ་བཞུད་འགོ་བའི་ས། 𝐏𝐚𝐫𝐨, 𝐭𝐡𝐞 𝐠𝐚𝐭𝐞𝐰𝐚𝐲 𝐛𝐲 𝐚𝐢𝐫, 𝐢𝐬 𝐬𝐨 𝐭𝐫𝐮𝐞,

(Image courtesy: Paro International Airport)

རི་བོ་རྒས་གསར་བསྡུས་པའི་གསང་བའི་གནས།
Nestled in the arms of mountains, ancient and new.

ནངས་སྐྱ་རེངས་འོད་ཀྱིས་སྨུག་འཐིབས།
The dawn breaks soft, the sky painted gold,

བརྩེ་དུང་གཏམ་གྱི་རྒྱུན་ཐག་བར་མཚམས་མེད།
A silent promise in stories untold.

ཞོགས་པའི་གནམ་གྲུ་འུར་སྒྲ་ལྡིར་ལྡིར་སྒྲོག
Early morning buzzing with the roars of flight departure,

སྒུལ་བྱེད་སྒྲ་ནི་སྙིང་གི་རྣམ་འགྱུར་བཞིན།
Each engine’s hum, a beating heart.

རྨི་ལམ་ཁུར་ནས་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་སུ་འཕུར།
Carrying dreams across the sky so wide,

སེམས་དང་རེ་བ་གནམ་ལ་བསྐྱལ་བའི་དུས།
With souls aboard and hope inside.

མི་མང་འདུ་འཛིན་ལས་དོན་གཞན་དུ་འགྲུལ།
The passengers consist of many and so go for work in another,

ལས་ཀ་དང་ནི་འཚོལ་བའི་དོན་དུ་འགྲུལ།
Some for duty, some for discovery,

དར་ལྕོག་མ་ཎི་འཁོར་ལོའི་ཞིང་ཁམས་བོར།
Leaving behind the land of prayer flags and prayer wheels,

རླུང་བུ་རེ་རེས་བསྟན་པའི་གསང་བ་སྒྲོག
Where every breeze whispers sacred feels.

གཉེན་ཉེ་གནམ་གྲུ་འབབ་ཚུགས་ནས་བསྐྱལ་བ།
The relatives that bid farewell at airport viewpoint,

མིག་ཆུ་འཁྲུགས་ཀྱང་སེམས་པ་དགའ་བས་ཁེངས།
Stand with glistening eyes, yet spirits bright.

ལག་པ་གཡུག་པའི་སྐད་ཅིག་སྐྱོ་གདུང་འཁྲུག
Waving hands that tremble and hold back tears,

དུས་སྐད་དྲན་པའི་སེམས་པ་སྤོབས་པས་ཁེངས།
Cherishing moments, conquering fears.

སྐྱིད་སྡུག་འདྲེས་པའི་དུས་སྐབས་དེ་ནི་དཀོན།
It is a mixture of sadness and happiness,

ཚ་ཟེར་ལྡན་པའི་ཁྱིམ་ལས་ལམ་དུ་འགྲུལ།
Sadness they were leaving, the nest so warm,

དམིགས་ཡུལ་ལྡན་པའི་འགྲུལ་བསྐྱོད་དགའ་བས་ཁེངས།
Happiness they are going with an aim,

ཉི་འོད་འཚོལ་བཞིན་མེ་ཏོག་བཞད་པའི་དུས།
To chase the sun, to kindle the flame.

འདི་འབྲུག་ཡུལ་མཛེས་ཤོས་ལྗོངས་ནས་འགོ་བརྩམས།
And all this starts at the most beautiful place of Bhutan,

ལུང་པས་གླུ་དབྱངས་ཆུ་ཕྲན་གར་ལྡན་འཁྲབ།
Where valleys sing and rivers dance,

བརྟན་བཞུགས་རྡོ་ནགས་ཀུན་ཏུ་ཞི་བདེ་ལྡན།
Where peace resides in every stone and tree,

བཀྲ་ཤིས་གངས་ལྗོངས་རང་དབང་རྩལ་གྱིས་གཏམས།
A land of blessings, wild and free.

ནངས་སྔ་པོར་སྨོན་འདུན་བཏབ་བདེ་ལེགས་སྨོན།
While in the morning prayer, I wish all of them success and wishing happiness,

རླུང་བུས་ལམ་སྟོན་ནམ་མཁའི་གནས་ནས་སྲུང་།
May the winds guide them, may the skies protect,

འགྲུལ་བཞུད་བདེ་ལེགས་སེམས་པ་གཅིག་ཏུ་འབྲེལ།
May their journeys be safe, their hearts connected,

རྩ་བ་ཟབ་མོའི་བརྩེ་དུང་ནམ་ཡང་མི་འགྱུར།
To the roots that run deep, the love unaffected.

དེ་ལྟར་འཕུར་ཞིང་འཚོལ་བར་རང་དབང་ཐོབ།
So let them fly, let them soar and explore,

འབྲུག་ཡུལ་སེམས་ཀྱི་དྲོད་སོབས་ནམ་ཡང་འཛིན།
But always carry Bhutan at their core.

སྤ་རོ་ནི་སྨན་སྤྱོད་གྱི་སྐྱེ་བ་ཡིན།
Paro is more than just a gateway in the mist.

ཕུརཔ་རྡོ་རྗེ་དབང་བྲིས་སོ་
Written by Phub Dorji Wang

As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

བཞི་སྔོན་འགོག་སྟོབས་བཞི། The Four Opponent Powers

༡ བརྟེན་པའི་སྟོབས།
1. The Power of Support

རང་གི་བླ་མ་དང་ནམ་མཁའི་སྐྱབས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དབྱེར་མེད་དུ་མདུན་དུ་བཞུགས་པར་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྟེ།
To think that one’s own guru and Vajrasattva are inseparably present before oneself, and to keep the mind focused without distraction.
(This refers to relying on a sacred object or being as the basis for purification. One can confess before one’s guru, the Buddha, a yidam deity, the Three Jewels, or even fellow Dharma practitioners. This reliance provides the foundation for the purification practice).

༢ ངེས་འབྱུང་གི་སྟོབས།
2. The Power of Regret

ནམ་མཁའི་སྐྱབས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་ཞལ་དུ་སྡིག་པ་ཐམས་ཅད་སྙིང་ཐག་པ་ནས་འགྱོད་པ་དྲག་པོས་བཤགས་པ་བྱ་བ་སྟེ།
To sincerely confess all negative actions with deep remorse before Vajrasattva, for only with genuine regret can non-virtue be purified.
(This involves feeling deep remorse for all negative actions one has committed. As stated in the Sutra of the Four Dharmas, if a bodhisattva possesses four qualities, they can overcome all accumulated negative karma, the first of which is the power of regret. This sincere regret is indispensable for purification).

༣ ལྡོག་པའི་སྟོབས།
3. The Power of Restraint

ད་ནས་བཟུང་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་སྡིག་པའི་ལས་མི་བྱེད་པར་དམ་བཅའ་བ་སྟེ།
To make a firm resolve that, from this day forward, even at the cost of one’s life, one will not commit negative actions.
(This is the firm resolve not to commit negative actions again in the future. After recognizing one’s faults and feeling regret, one must make a strong commitment to refrain from such actions, at the very least trying one’s best).

༤ སྤྱོད་པའི་སྟོབས།
4. The Power of Application

རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་བསྒོམ་བཟླས་དང་། མཎྜལ་འབུལ་བ། སྔགས་བཟླས་ལ་སོགས་དགེ་བའི་ལས་ལ་འབད་པ་སྟེ།
To diligently apply oneself to virtuous actions, such as meditating on and reciting Vajrasattva’s mantra, making offerings, turning prayer wheels, and accumulating merit.

(This refers to actively engaging in virtuous practices to purify negative karma. Examples include reciting mantras, performing prostrations, circumambulating sacred objects, and engaging in other meritorious deeds. These actions directly counteract the effects of negative karma).

These Four Opponent Powers are considered essential for effective purification in Vajrayana Buddhism. By applying them sincerely, practitioners can cleanse their negative karma and progress on the path to enlightenment.

𝙏𝙧𝙖𝙣𝙨𝙡𝙖𝙩𝙚𝙙 and commented 𝙗𝙮 𝙋𝙝𝙪𝙗 𝘿𝙤𝙧𝙟𝙞 𝙒𝙖𝙣𝙜

As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

༄།། འགྲོ་བ་ཀུན་ཕན་ཅན་གྱི་སྒོམ་བཟླས་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག། 𝐔𝐧𝐢𝐯𝐞𝐫𝐬𝐚𝐥 𝐁𝐞𝐧𝐞𝐟𝐢𝐭 𝐟𝐨𝐫 𝐁𝐞𝐢𝐧𝐠𝐬: 𝐓𝐡𝐞 𝐏𝐫𝐚𝐜𝐭𝐢𝐜𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐑𝐞𝐜𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐆𝐫𝐞𝐚𝐭 𝐂𝐨𝐦𝐩𝐚𝐬𝐬𝐢𝐨𝐧𝐚𝐭𝐞 𝐀𝐯𝐚𝐥𝐨𝐤𝐢𝐭𝐞𝐬𝐡𝐯𝐚𝐫𝐚 Composed by the Great Master Thangtong Gyalpo

སྐྱབས་འགྲོ་སེམས་བསྐྱེད་ནི།
Taking Refuge and Generating Bodhicitta:

སངས་རྒྱས་ཆོས་དང་ཚོགས་ཀྱི་མཆོག་རྣམས་ལ། །
To the Buddhas, the Dharma, and the Supreme Assembly,

བྱང་ཆུབ་བར་དུ་བདག་ནི་སྐྱབས་སུ་མཆི། །
I take refuge until I attain enlightenment.

བདག་གིས་སྦྱིན་སོགས་བགྱིས་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱིས། །
By the merits of practicing generosity and so forth,

འགྲོ་ལ་ཕན་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་འགྲུབ་པར་ཤོག །
May I achieve buddhahood for the benefit of all beings.

ལན་གསུམ།
Recite three times.

ལྷ་བསྐྱེད་པ་ནི།
Visualizing the Deity:

བདག་སོགས་མཁའ་ཁྱབ་སེམས་ཅན་གྱི།།
Upon the crown of the heads of myself and all sentient beings pervading space,

སྤྱི་གཙུག་པད་དཀར་ཟླ་བའི་སྟེང་།།
On a white lotus and moon disc,

ཧྲཱི༔ལས་འཕགས་མཆོག་སྤྱན་རས་གཟིགས།།
From the syllable HRĪḤ arises the noble and supreme Avalokiteshvara,

དཀར་གསལ་འོད་ཟེར་ལྔ་ལྡན་འཕྲོ།།
Radiating clear white light with five-colored rays,

མཛེས་འཛུམ་ཐུགས་རྗེའི་སྤྱན་གྱིས་གཟིགས།།
Beautiful and smiling, gazing with compassionate eyes,

ཕྱག་བཞིའི་དང་པོ་ཐལ་སྦྱར་མཛད།།
The first pair of hands are joined at the palms,

འོག་གཉིས་ཤེལ་ཕྲེང་པད་དཀར་བསྣམས།།
The lower two hold a crystal mala and a white lotus,

དར་དང་རིན་ཆེན་རྒྱན་གྱིས་སྤྲས།།
Adorned with silks and jeweled ornaments,

རི་དྭགས་པགས་པའི་སྟོད་གཡོགས་གསོལ།།
Dressed in an antelope skin robe,

འོད་དཔག་མེད་པའི་དབུ་རྒྱན་ཅན།།
Crowned with Amitābha,

ཞབས་གཉིས་རྡོ་རྗེ་སྐྱིལ་ཀྲུང་བཞུགས།།
Seated in vajra posture with legs crossed,

དྲི་མེད་ཟླ་བར་རྒྱབ་བརྟེན་པ།།
Leaning against a stainless full moon,

སྐྱབས་གནས་ཀུན་འདུས་ངོ་བོར་གྱུར།།
Embodiment of all objects of refuge.

བདག་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མགྲིན་གཅིག་ཏུ་གསོལ་བ་འདེབས་པར་བསམ་ལ

I and all sentient beings pray with one voice:

སྐྱོན་གྱིས་མ་གོས་སྐུ་མདོག་དཀར།།
O, with a white form free from faults,

རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དབུ་ལ་བརྒྱན།།
Adorned with the complete Buddha Amitābha on your crown,

ཐུགས་རྗེའི་སྤྱན་གྱིས་འགྲོ་ལ་གཟིགས།།
Gazing upon beings with compassionate eyes,

སྤྱན་གཟིགས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ།།
I prostrate to you, Avalokiteshvara.

ཞེས་ཅི་ནུས་བསགས།
Recite this as much as possible.

དེ་ལྟར་རྩེ་གཅིག་གསོལ་བཏབ་པས།།
Through such one-pointed supplication,

འཕགས་པའི་སྐུ་ལས་འོད་ཟེར་འཕྲོས།།
Rays of light emanate from the noble one’s body,

མ་དག་ལས་སྣང་འཁྲུལ་ཤེས་སྦྱངས།།
Purifying all impure karmic appearances and confused perceptions,

ཕྱི་སྣོད་བདེ་བ་ཅན་གྱི་ཞིང་།།
Transforming the outer world into the Blissful Pure Land,

ནང་བཅུད་སྐྱེ་འགྲོའི་ལུས་ངག་སེམས།།
And the inner contents—the body, speech, and mind of all beings—

སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་སྐུ་གསུང་ཐུགས།།
Become the body, speech, and mind of the Lord Avalokiteshvara,

སྣང་གྲགས་རིག་སྟོང་དབྱེར་མེད་གྱུར།།
Where appearance, sound, and awareness are indivisible from emptiness.

ཨོཾ་མ་ཎི་པདྨེ་ཧཱུྃ།
Om Mani Padme Hum

འཁོར་གསུམ་མི་རྟོག་པའི་རང་ངོར་མཉམ་པར་བཞག །
Rest evenly in the natural state, free from the three conceptual spheres.

བདག་གཞན་ལུས་སྣང་འཕགས་པའི་སྐུ།།
Our bodies and those of others appear as the noble one’s form,

སྒྲ་གྲགས་ཡི་གེ་དྲུག་མའི་དབྱངས།།
All sounds are the melody of the six-syllable mantra,

དྲན་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོའི་ཀློང་།།
All thoughts are the expanse of great primordial wisdom,

དགེ་བ་འདི་ཡིས་མྱུར་དུ་བདག །
By this merit, may I quickly

སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་འགྲུབ་གྱུར་ནས།།
Accomplish the state of the Lord Avalokiteshvara,

འགྲོ་བ་གཅིག་ཀྱང་མ་ལུས་པ།།
And may every single being

དེ་ཡི་ས་ལ་འགོད་པར་ཤོག །
Be placed in that same state.

𝙏𝙧𝙖𝙣𝙨𝙡𝙖𝙩𝙚𝙙 𝙗𝙮 𝙋𝙝𝙪𝙗 𝘿𝙤𝙧𝙟𝙞 𝙒𝙖𝙣𝙜
As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

གནས་ཆེན་ལ་ཕྱོགས་པ་དང་། ཤ་ཟས་དང་འགལ་བ། 𝐓𝐡𝐞 𝐂𝐨𝐧𝐭𝐫𝐚𝐝𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐨𝐟 𝐕𝐢𝐬𝐢𝐭𝐢𝐧𝐠 𝐇𝐨𝐥𝐲 𝐒𝐢𝐭𝐞𝐬 𝐚𝐧𝐝 𝐁𝐞𝐢𝐧𝐠 𝐚 𝐌𝐞𝐚𝐭-𝐄𝐚𝐭𝐞𝐫

ལག་པ་སྦྱར་ནས་འགྲུལ་བ་དང་།།
གནས་ཆེན་བསྐོར་བར་བསྐྱོད་པ་དང་།།
སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བྱམས་པའི་སྨོན།།
They walk with folded hands,
circumambulating the shrine,
chanting prayers of love for all beings.

སྤོས་ཀྱི་དུད་སྤྲིན་མཐོ་ནས་འཕྱུར།།
དྲི་མེད་མར་མེ་འོད་ཀྱིས་འབར།།
ཐུགས་རྗེའི་དམ་བཅའ་གསུང་ནས་འཕྲོ།།
The incense rises,
the butter lamps flicker,
and vows of compassion
flow from their lips.

འགྲུལ་བའི་མཇུག་ཏུ་སླེབས་པ་ན།།
དགའ་སྤྲོའི་གད་སྒྲས་ཁེངས་པ་དང་།།
ཤ་ཁུ་རྒྱས་པའི་སྟན་བཤམས་ཤིང་།།
But when the journey ends,
laughter greets the feast—
plates heavy with flesh,

རུས་པ་བཅག་ནས་བཅུད་ལེན་ཅིང་།།
ཁྲག་དང་ཚ་བས་བརྗེད་པ་དང་།།
bones cracked for taste,
blood concealed beneath spice and fire.

ལྕེ་ནི་དགའ་བས་རློམ་གྱིས་གང་།།
སེམས་ནི་བརྗེད་པས་སྟོང་པ་སྟེ།།
སྲོག་ཆགས་སྐད་ཀྱིས་མི་གསན་པར།།
The tongue rejoices,
while the mind forgets the cries of creatures
that once breathed the same air.

བདེན་པའི་ཆོས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཡང་།།
འདོད་པའི་ཞེན་པས་བཅིངས་པ་སྟེ།།
ལས་ཀྱི་དྲྭ་ལ་ཚུད་པ་འདིས།།
To bow before the Dharma,
yet bind oneself deeper
in the net of craving and karma.

ཟ་རེ་རེ་ནི་སྨོན་ལམ་འཇིག།
ལྟོ་རེ་རེ་ནི་གྲིབ་གཟུགས་སུ།།
འགྲུལ་བའི་འོད་ཟེར་སྒྲིབ་པར་བྱེད།།
Every bite becomes a prayer undone,
every feast a shadow on the light of pilgrimage.

དགེ་ཚོགས་བསགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་།།
རླུང་གི་ནང་དུ་ཐལ་བ་བཞིན།།
འདོད་པའི་མེ་ཡིས་བསྲེགས་པ་ཡིན།།
The merit gained at holy sites is scattered like ashes in the wind,
burned by the fire of appetite.

དག་པའི་རི་བོས་ཁ་རོག་སྨྲ།།
མཆོད་རྟེན་བསྐོར་བའི་དགོས་ཚོད་ཅི།།
བྱམས་པ་ཁའི་ནང་དུ་མེད་ན་ཅི།།
The silence of the sacred mountains asks:
What use is circumambulation,
if compassion does not reach the mouth?

སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སྨོན་ལམ་ཡང་།།
གང་ཟག་ཁ་ཤས་གསོད་ན་ཅི།།
What use are prayers for all beings,if some are still chosen for slaughter?

དད་པ་སྒྲུབ་པ་གཅིག་ཏུ་མ་གྱུར་ན།།
འགྲུལ་བ་ཕྱེད་པའི་བདེན་པ་ཙམ།།
Until devotion and action are one,
pilgrimage remains half a truth—

ཉིན་མོར་འོད་ཀྱིས་འགྲུལ་བ་དང་།།
མཚན་མོར་མུན་པས་འགྲུལ་བ་ཡིན།།
a road walked in light by day,
and in darkness by night.

གནས་ཆེན་ལ་འགྱུར་བའི་སྨོན་ལམ་དུ་ཟས་མི་བསྟན་པའི་འབྲས་ལམ་འདུག་མི་ཚུལ་སྐོར་ང་ ཕུརཔ་རྡོ་རྗེ་དབང་དགེ་བ་འདི་གིས་བསྒྲུབས་ཡོད། སྐལ་བཟང་བསྐུར་ནས་རང་དག་གིས་འགྱུར་བའི་ཟས་གཉིས་འདུག་མི་སྐུལ་བ་ཡོད་ལ་སློབ་གྲྭ་བར་མགྱོགས། འདིར་རང་དག་གིས་ཤེས་རབ་ལེགས་སྟོན་བྱེད་དགོས། ༡༢/༠༩/༢༠༢༥
Observing pilgrims consuming non-vegetarian foods at sacred sites, I, Phub Dorji Wang, felt concern and composed this reflection. May reading or reciting it inspire awareness that such food is inappropriate during holy pilgrimages, and may all beings develop wisdom.

As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

དུང་དཀར་རྫོང་ལ་བསྟོད་པ། 𝐀 𝐓𝐫𝐢𝐛𝐮𝐭𝐞 𝐭𝐨 𝐃𝐮𝐧𝐠𝐤𝐚𝐫 𝐃𝐳𝐨𝐧𝐠

ཁ་སང་དུང་དཀར་རྫོང་དུ་བསྐྱོད།
Yesterday, I walked into Dungkar Dzong,

ཨེ་ཤེ་ཡ་ཚོགས་ཆེན་འགྲུབ་པར་ཕྱིན།
to attend the 41st Asian Banker gathering.

དངུལ་འབྲེལ་གསར་བཅོས་གསན་པ་དང་།
While I gained insight into finance and change,

བློ་ཡིས་རྡོ་བརྐོས་ལྟ་བུར་འཁྱུད།
my heart was captured by a vision in stone.

སྤ་རོ་པཱན་སྦིས་ས་་ནས་བཞེངས།
In Pangbisa, Paro, it rises serene—

གྱང་ལས་ལྷག་པའི་གཞི་ཁྱད་ཅན།
more than walls, more than courtyards.

སྲོལ་རྒྱུན་གསོན་པོའི་སྒྱུ་རྩལ་ལྟེ།
A living masterpiece, a vibrant heart,

བགྲོ་གླེང་བཞད་པའི་གནས་མཆོག་དེར།
where dialogue blossoms,

བསམ་བློ་འཕུར་བའི་རྨང་གཞི་ཡིན།
where minds connect and ideas take flight.

མི་དབང་མངའ་བསྒྱུར་མཛད་པ་ལས།
Born of the visionary leadership of His Majesty The King,

དེང་རབས་སྲོལ་རྒྱུན་ཟུང་འབྲེལ་བྱས།
this majestic Dzong unites heritage and modernity,

ལག་རྩལ་རྒྱུན་འཛིན་གསར་གཏོད་དང་།
weaving timeless craftsmanship with innovation—

འཛམ་གླིང་ལ་འབྲེལ་འདུ་འཛོམས་བྱེད།
a space where Bhutan greets the world,

རང་གཤིས་ནམ་ཡང་མི་འདོར་བ།
yet never lets go of its soul.

རྒྱལ་ཁབ་ནང་གི་རྫོང་ཆེན་དེ།
The largest Dzong in the kingdom,

འདིའི་ནང་དུ་འབྲུག་རྒྱལ་པོའི་སློབ་གྲྭ་གནས།
it houses the Druk Gyalpo’s Institute,

ཤེས་བྱ་རིག་པའི་གནས་མཆོག་དེར།
a sanctuary of knowledge and growth,

ཐོག་མའི་བགྲོ་གླེང་འཕེལ་འབྲིང་དང་།
where the wisdom of the past

མ་འོངས་འཚོལ་བའི་སྒོ་མོ་ཡོད།
meets the promise of tomorrow.

དུང་དཀར་རྫོང་ནི་མི་དབང་གི།
Dungkar Dzong is His Majesty’s legacy—

སྲིད་པའི་རྟེན་འབྲེལ་སྒྲུབ་པའི་གཞི།
a beacon of resilience and progress,

སྲོལ་རྒྱུན་རིན་ཐང་སྲུང་སྐྱོང་བྱེད།
safeguarding traditions, values, and identity.

འབྲུག་ཡུལ་ལོ་རྒྱུས་རྨང་གཞི་དེ།
A cornerstone of Bhutan’s story,

མི་རབས་ཕྲེང་བར་སྒྲོན་མེ་ཡིན།
a light for generations to come.

དེའི་སྒོ་འོག་ལྷགས་པའི་དུས་སུ།
And as I stood beneath its towering grace,

ང་རང་དད་པས་དགའ་བས་ཁེངས།
I felt humbled, inspired, and proud—

དུང་དཀར་རྫོང་གི་ཕན་ཡོན་ལས།
for within Dungkar Dzong,

ང་བཅས་འབྲུག་ཡུལ་མཛེས་སྡུག་འཕྲོད།
our Bhutan shines,

རང་ཐག་རང་གིས་བརྒྱུད་ནས་ཡོད།
rooted in culture, rising toward the future.

ཕུརཔ་རྡོ་རྗེ་དབང་བྲིས་སོ།
Written by Phub Dorji Wang (16/09/2025)

As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

𝐒𝐭𝐚𝐲𝐢𝐧𝐠 𝐔𝐧𝐝𝐞𝐫 𝐭𝐡𝐞 𝐂𝐨𝐬𝐦𝐢𝐜 𝐌𝐚𝐧𝐝𝐚𝐥𝐚 𝐂𝐞𝐢𝐥𝐢𝐧𝐠

Sitting beneath a cosmic mandala ceiling is an experience of being held within the universe itself. The intricate designs and radiant geometry symbolize the vast expanse of the cosmos, reminding us of the interconnectedness of all beings and phenomena. 

To stay under such an image is not merely to admire art, but to rest in the center of sacred order — where the outer universe, the inner mind, and the secret essence are reflected as one. It inspires calm, reverence, and a deep sense of belonging to the infinite.

Next time you visit a monastery or Dzong and encounter a mandala, take a moment to sit or stand beneath it. Allow yourself to absorb its sacred energy, reflect on its symbolism, and receive its blessings. Even a brief pause can open a doorway to peace, clarity, and inspiration.

Phub Dorji Wang

As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

༸ཨོ་རྒྱན་རིན་པོ་ཆེའི་ཐོག་སྲུང་དྲན་ཆོག་མ། 𝐓𝐡𝐞 𝐌𝐧𝐞𝐦𝐨𝐧𝐢𝐜 𝐑𝐢𝐭𝐮𝐚𝐥 𝐟𝐨𝐫 𝐏𝐫𝐨𝐭𝐞𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐟𝐫𝐨𝐦 𝐋𝐢𝐠𝐡𝐭𝐧𝐢𝐧𝐠 𝐛𝐲 𝐭𝐡𝐞 𝐏𝐫𝐞𝐜𝐢𝐨𝐮𝐬 𝐆𝐮𝐫𝐮 𝐏𝐚𝐝𝐦𝐚𝐬𝐚𝐦𝐛𝐡𝐚𝐯𝐚:

ནི་ནཱ་ག་ཛ་མུན་ཏི་ཨཱཿ
Ni Nā Ga Dza Mun Ti Āḥ
(Ni Na Ga Za Mundi Ah)

སྔགས་འདི་ལན་བདུན་བཟླས་པས་ཀྱང་གནམ་ལྕགས་ཐོག་གིས་མི་ཚུགས་པར་གསུངས།
It is said that even reciting this mantra seven times will prevent being struck by celestial iron (lightning).

འཇིགས་པས་ཉེན་ཚེ་གུ་རུ་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་བཞིན་མང་དུ་བཟླ་བར་བྱའོ།།
When in danger from fear, one should recite it abundantly while also supplicating the Guru.

གནམ་དགྲ་གློག་གི་འཇིགས་པ་བསྲུང་བའི་འཁོར་ལོ་འདི་ནི།
This protective wheel guarding against the terror of the celestial enemy, lightning:

ཨ་རང་སྔགས་དང་རྟེན་འབྲེལ་སྙིང་པོས་རབ་གནས་བྱས་ཏེ་ལུས་ལ་འཆང་བའམ་གཙུག་ལག་ཁང་དང་མཆོད་རྟེན་ཁང་ཁྱིམ་སོགས་གནས་གང་དུ་བཞུགས་པ་དེར་གནམ་ལྕགས་ཐོག་གི་འཇིགས་པ་མི་འབྱུང་ལ།
When consecrated by the A-self mantra and the essence of interdependent origination, and either carried on one’s person or placed in a temple, stupa, house, or any other location—wherever it resides, the terror of lightning will not occur.

གློག་འདི་དག་གི་མིང་དང་ནི་ནཱ་ག་འབྲུ་བདུན་པོ་བློ་ལ་ཡོད་ན་གང་ཟག་དེ་ལ་གློག་གི་འཇིགས་པ་མི་འབྱུང་ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་མདོ་དང་མ་ཅིག་སྙན་བརྒྱུད་སོགས་ནས་གསུངས་སོ།།
As stated in the sutras of the Blessed One and the oral lineages like Machig, “If one holds in mind the names of these lightnings or the seven syllables ‘Ni Nā Ga,’ that person will not face the terror of lightning.”

ལྷོ་ནུས་ལྡན་རྡོ་རྗེའི་ཟབ་གཏེར་གཉེན་པོ་ལྷ་གསུམ་གྱི་ཐོག་སྲུང་ཟབ་མོ་འདི་ཉིད་མན་ངག་གི་རྫས་དང་བཅས་ལུས་ལ་འཆང་དགོས་ཞེས་གསུངས་སོ།།
This profound lightning protection from the treasure revelation of the powerful vajra of the south, the triad of kinsmen, must be carried on the body along with its corresponding material substances of the instruction.

སྔགས་འདི་བློ་ལ་ལེན་པ་དང་སྲུང་འཁོར་འདི་དག་ལུས་ལ་བཅང་བ་ལག་འཕྲིན་ནང་ཉར་ཚགས་བྱེད་པ་སྟེ་གློག་གི་འཇིགས་པ་ཆེ་བའི་ས་དེར་སྔགས་འདི་ཞེ་ལ་ཡོད་པ་ཙམ་གྱིས་དང་འཁོར་སྲུང་འདི་དག་བཅང་པས་ཕན་པར་འགྱུར་བས།
By memorizing this mantra, carrying these protective wheels on one’s person, or storing them in devices like mobile phones—in places where the fear of lightning is great, benefit will come from merely recollecting this mantra or holding these protective wheels.

རང་གིས་བཅང་། གཞན་ལ་བརྒྱུད་བསྐུར་བྱེད་པ་ཧ་ཅང་གལ་ཆེའོ།།
Therefore, it is extremely important to practice it oneself and transmit it to others.

Translated by Phub Dorji Wang

𝗚𝘂𝗿𝘂 𝗥𝗶𝗻𝗽𝗼𝗰𝗵𝗲’𝘀 𝗧𝗵𝘂𝗻𝗱𝗲𝗿-𝗣𝗿𝗼𝘁𝗲𝗰𝘁𝗶𝗼𝗻 𝗣𝗿𝗮𝗰𝘁𝗶𝗰𝗲
ཨོ་རྒྱན་རིན་པོ་ཆེའི་ཐོག་སྲུང་དྲན་ཆོག་མ།
The Thunder-Protection Recollection of Guru Rinpoche
1. The Mantra
ནི་ནཱ་ག་ཛ་མུན་ཏི་ཨཱཿ
Ni Nā Ga Dza Mun Ti Āḥ
(Ni Na Ga Za Mundi Ah)

2. Recitation Instruction
• Recite seven times to be protected from lightning.
• When thunder or storms bring danger:
• Supplicate to Guru Rinpoche.
• Recite the mantra repeatedly.

3. The Protection Wheel
• This practice is a sacred wheel of protection against thunder and lightning.
• It should be:
• Carried on your body (amulet, talisman, pocket).
• Or placed in temples, stupas, homes, or sacred spaces.
• Wherever it is present, there will be no harm from lightning.

4. Buddha’s Teaching
• The Buddha taught that remembering the seven syllables “Ni Na Ga” in one’s heart brings freedom from the fear of lightning.

5. Vajra Treasure Instruction
• This is a powerful treasure teaching of the Vajra and the Three Guardian Deities.
• It must be memorized, carried, and kept carefully.

6. Benefits
• In places of strong storms, simply recalling the mantra protects from harm.
• Carrying the protective wheel greatly increases the benefit.
• Holding it yourself and sharing it with others is of great importance.

May all be safe from lightning strikes.

As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

𝐁𝐥𝐞𝐬𝐬𝐞𝐝 𝐑𝐚𝐢𝐧𝐲 𝐃𝐚𝐲 𝟐𝟎𝟐𝟓

As per Bhutanese Almanac ( Dathog) under འབྲུག་ཟླ་བརྒྱད་པ། (8th Bhutanese lunar month) it states:

བུ་མོའི་ཁྱིམ་འདིར་རྒྱུ་སྐར་རིཀྵི་ཡི་གྲུ་ཆར། །
In this House of the Maiden, the shower from the Rikshi constellation's vessel pours down;

ལྷོ་གླིང་འདི་རུ་བབས་ཅིང་འཛམ་གླིང་གི་ཆུ་བོ། །
Upon this Southern Continent, it descends, and the river of the Jambudvīpa,

ཡན་ལག་བརྒྱད་ལྡན་ལྷ་ཡི་བདུད་རྩི་རུ་བསྒྱུར་ནས། །
Transformed into the eight-branched nectar of the gods,

མི་གཙང་ནད་རིགས་སེལ་བའི་ཁྲུམས་ཟླ་འདི་རྨད་བྱུང་། །
Becomes this wondrous purification month that clears away impure ailments.

ཚེས་༢ འབྲུག་གི་༥ ནས་རང་ཟླའི་དབུགས་ཐོབ།
From the 5:00 AM on the 2nd day (23rd September 2025), the Moon's breath is obtained;

རིཀྵིའི་ཆར་འབེབས།
The rain of the Rikshi constellation falls;

ཞག་བདུན་ཆུ་རླུང་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལྡན་བདུད་རྩིར་འགྱུར།
For seven days, the waters and winds turn into eight-limbed nectar.

སྨན་དཔྱད་དང་ཁྲུས་ལ་གཞུག་པར་བྱ།
It should be applied in medicines and purification baths;

ཟིལ་པ་དཀར་པོ་འོང་།
White vitality will come;

གྲང་ངར་མངོན་ཙམ་སྐྱེ།
A perceptible coolness will arise.

སྟོན་གྱི་འགོ་སྒང།
It is the ridge marking the start of autumn.

ཚེས་དུས་དེ་ཉིད་ལ་ཉི་མ་བུ་མོའི་ཁྱིམ་དུ་འབྱོར།
On that very date, the Sun arrives at the House of the Maiden;

རྒྱས་ལས་འགྲུབ།
Accomplishment is achieved through expansion.

Translated by Phub Dorji Wang.

𝐸𝓋𝑒𝓇𝓎𝑜𝓃𝑒 𝒾𝓈 𝓌𝒶𝓇𝓂𝓁𝓎 𝑒𝓃𝒸𝑜𝓊𝓇𝒶𝑔𝑒𝒹 𝓉𝑜 𝓂𝒶𝓀𝑒 𝓉𝒽𝑒 𝓂𝑜𝓈𝓉 𝑜𝒻 𝓉𝒽𝒾𝓈 𝓈𝒶𝒸𝓇𝑒𝒹 𝐻𝑜𝓁𝓎 𝒲𝒶𝓉𝑒𝓇 𝒲𝑒𝑒𝓀—𝒾𝓂𝓂𝑒𝓇𝓈𝑒 𝓎𝑜𝓊𝓇𝓈𝑒𝓁𝒻, 𝒸𝓁𝑒𝒶𝓃𝓈𝑒, 𝒶𝓃𝒹 𝓇𝑒𝒿𝑜𝒾𝒸𝑒 𝒾𝓃 𝒾𝓉𝓈 𝒷𝓁𝑒𝓈𝓈𝒾𝓃𝑔𝓈. 𝒲𝒾𝓈𝒽𝒾𝓃𝑔 𝒶 𝓋𝑒𝓇𝓎 𝐻𝒶𝓅𝓅𝓎 𝒶𝓃𝒹 𝐵𝓁𝑒𝓈𝓈𝑒𝒹 𝑅𝒶𝒾𝓃𝓎 𝒟𝒶𝓎 𝓉𝑜 𝒶𝓁𝓁 𝓂𝓎 𝒹𝑒𝒶𝓇 𝒻𝓇𝒾𝑒𝓃𝒹𝓈 𝒶𝒸𝓇𝑜𝓈𝓈 𝓉𝒽𝑒 𝓌𝑜𝓇𝓁𝒹. 

As Bodhicitta is so precious,
May those without it now create it.
May those who have it not destroy it,
And may it ever grow and flourish.

(སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག) 𝐓𝐡𝐞 𝐡𝐢𝐝𝐝𝐞𝐧 𝐥𝐚𝐧𝐝 𝐨𝐟 𝐋𝐚𝐧𝐠𝐝𝐫𝐚𝐤

On the eve of Blessed Rainy Day, I am pleased to present the Neywig of the Hidden Land of Langdrak (སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག):༄༅། །སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག་གི་གནས་ཡིག་ཟུར་ཙམ་བཀོད་པ་བཞུགས་སོ།། A Brief Guide to the Hidden Land of Langdrak. 
In order to promote greater awareness of this sacred site associated with Guru Rinpoche, I have translated the Neywig into English. Although numerous accounts of Bayul Langdrak exist, the present version has been drawn directly from scripture and may therefore be regarded as authoritative. It is my hope that this modest contribution will encourage more people to visit the site, to deepen their understanding of its sanctity, and to partake in the blessings of Guru Rinpoche. I had the privilege of visiting Langdrak in 2018 and aspire to return once again. 

 ༄༅། །སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག་གི་གནས་ཡིག་ཟུར་ཙམ་བཀོད་པ་བཞུགས་སོ།། 
𝗔 𝗕𝗿𝗶𝗲𝗳 𝗚𝘂𝗶𝗱𝗲 𝘁𝗼 𝘁𝗵𝗲 𝗛𝗶𝗱𝗱𝗲𝗻 𝗟𝗮𝗻𝗱 𝗼𝗳 𝗟𝗮𝗻𝗴𝗱𝗿𝗮𝗸 
 
༄༅།།སློབ་དཔོན་གུ་རུ་པདྨ་འབྱུང་གནས་ཀྱི་གནས་ཆེན་ཁྱད་པར་འཕགས་པའི་སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག་ཅེས་གྲགས་པའི་གནས་འོག་མིན་ཆོས་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བའི་མཛད་ཚུལ་རྣ་བར་ཐོས་པས་ངན་སོང་སྒོ་བཀག་མཁའ་སྤྱོད་བདེ་འགྲོ་ཞེས་བྱ་བ༔ 
Homage to the Guru! Of the great and sacred places of Guru Padmasambhava, The supremely special hidden land, renowned as Langdrak, The place called Akanishta Dharmadhatu. To merely hear of its qualities blocks the doors to the lower realms; 

མངལ་སྐྱེས་འདམ་གྱིས་མ་བགོས་ཤིང༔ དྲི་མེད་པད་སྡོང་རྩེ་ལས་འཁྲུངས༔ འཇའ་ལུས་སྐུ་བརྙེས་པདྨ་འབྱུང༔ མི་འབྲལ་བདེ་ཆེན་འཁོར་ལོས་མཆོད༔ ཨོ་རྒྱན་ལུང་བསྟན་ཅུང་ཟད་བྲིས༔ 
It is a path to the celestial realms, a journey to bliss. Not born from a womb, unstained by the mire of samsara, He was born from the pistil of a stainless lotus. With a rainbow body, he manifested as Padmasambhava, And is served by the unchanging deity of great bliss, Chakrasamvara. A brief prophecy of Oddiyana is written here.

ན་མོ་གུ་རུ་པདྨ་སིདྡྷི་ཧཱུཾ༔ འོག་མིན་གནས་སུ་དཔལ་ལྡན་ཀུན་ཏུ་བཟང༔ བདེ་བ་ཅན་དུ་སྣང་མཐའ་འོད་དཔག་མེད༔ རི་བོ་ཏ་ལར་བྱམས་མགོན་སྤྱན་རས་གཟིགས༔ རྔ་ཡབ་གླིང་ན་འཆི་མེད་པདྨ་འབྱུང༔ ཟངས་མདོག་དཔལ་རིར་དྲོངས་དང་ཨུ་རྒྱན་རྗེ༔ 
Namo Guru Padma Siddhi Hūṃ! In the realm of Akanishta dwells the glorious Samantabhadra. In Sukhavati, the realm of bliss, resides the Buddha of Boundless Light. On Mount Potala dwell the Lord of Compassion, Avalokiteshvara. On the island of Dhanakosha dwells the immortal Padmasambhava. Come to the copper-colored mountain, O King of Oddiyana! 

རྫོགས་ལྡན་བསྐལ་པ་བར་མའི་དུས་སྐབས་འདིར༔ སྒྲུབ་གནས་ཀུན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ཁྱད་འཕགས་དེ༔ ཌཱ་ཀི་མ་རྣམས་རང་བཞིན་འདུ་བའི་གནས༔ རང་བཞིན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་གཞལ་ཡས་འདི༔ གནས་ཆེན་དམ་པ་སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག་ཞེས༔ 
In this present age of the Fortunate Aeon, This place is the supreme king of all retreat sites, A gathering place for dakinis in their true nature, This self-arising, spontaneously perfected celestial palace. This sacred and noble place is called the hidden land of Langdrak. 

རྒྱ་གར་དུར་ཁྲོད་བསིལ་བའི་ཚལ་དང་མཚུངས༔ ལུང་ལྔ་གླིང་གཅིག་ལྗོངས་གསུམ་གངས་ཆེན་བཞི༔ གནས་ཆེན་བརྒྱ་དང་སྟོང་དུ་གཏེར་དུ་སྦས༔ རི་འབུར་ཐམས་ཅད་རིན་ཆེན་གཏེར་གྱིས་བཀང༔ གནས་ཆེན་ཁྱད་པར་འཕགས་པའི་བྲག་གི་ནང༔ སྒྲུབ་པར་བརྩོན་པའི་རྣལ་འབྱོར་གང་ཡིན་ཀྱང༔ མཆོག་དང་ཐུན་མོང་དངོས་གྲུབ་རྣམ་གཉིས་འབྱུང༔
Like the Cool Grove charnel ground of India, With five valleys, one island, three regions, and four great snow mountains, A hundred thousand sacred places are hidden here as terma (treasures). All the mountain crags are filled with precious treasures. Within this supremely special sacred cliff, For any yogi who diligently practices, Both supreme and common siddhis (accomplishments) will be attained. 

སྒྲུབ་པ་བྱེད་པས་མི་སྒྲུབ་གང་ཡང་མེད༔ ནམ་ཞིག་འཆི་བའི་དུས་ཉིད་བྱུང་བའི་ཚེ༔ ཤ་ཁྲག་ཕུང་འཇའ་ཚོན་ངོ་བོར་གྱུར༔ གཉུག་མའི་སེམས་དེ་མཁའ་སྤྱོད་གནས་སུ་འགྲོ༔ མ་སྒོམ་སངས་རྒྱས་ཡིན་པར་ཐེ་ཚོམ་མེད༔ 
There is nothing that will not be accomplished through practice here. When the time of death finally arrives, One’s flesh and blood dissolve into the essence of a rainbow. The mind of one’s true nature goes to the celestial realms. Without a doubt, one becomes a buddha without meditation. རྒྱབ་རི་ཨུ་རྒྱན་པདྨ་ཁྲིར་བཞུགས་འདྲ༔ མདུན་རི་གསེར་གྱི་མཎྜལ་ཕུལ་བ་བཞིན༔ གཡས་རི་གཡོན་རི་པཎྚིཏ་གྲལ་བཞུགས་འདྲ༔ ལྗོན་ཤིང་ཐམས་ཅད་མཆོད་པའི་ལྷ་མོ་འདྲ༔ སྤྲ་དང་སྤྲེའུ་ཡངས་རྩལ་སྦྱོང་བ་དང༔ བྱ་དང་བྱིའུ་སྐྱོ་སྐད་སྣ་ཚོགས་འདོན༔ རྣམ་རྒྱལ་ལྷ་ཡི་སྒྲུབ་གནས་ཁྱད་འཕགས་འདི༔ བདེ་ཅན་ཞིང་དང་དངོས་སུ་དཔེ་འདྲ་བའི༔ 
The mountain behind is like Guru Rinpoche seated on a lotus throne. The mountain before is like a mandala offered of pure gold. The mountains to the right and left are like rows of panditas seated. All the trees are like goddesses making offerings. Monkeys and apes practice their wide-ranging skills, Birds and chicks sing various sorrowful songs. This supreme retreat place of the victorious gods, Is truly a reflection of the blissful realm of Sukhavati.

 
མ་བཞེངས་རང་བྱུང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་གནས༔ རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་རི་བོ་མཆོག་རབ་འདི༔ རྩ་བ་གཙུག་ན་རྒྱལ་པོའི་གནས་སུ་ཡིན༔ རྩེ་མོ་རི་རྒྱལ་དགུང་དུ་བསྙེགས་འདྲའི་ནང༔ ལྷ་ཡི་དང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་གཙོ་མཛད་པའི༔ 

A place not built, but self- arisen and spontaneously accomplished. This supreme mountain, naturally formed and complete. At its base is the abode of the king. At its peak, where the mountain king soars to the sky, The lord of the gods, Indra, presides,

 
ལྷ་ཡི་བུ་མོ་མན་ན་ཀ་འཁོར་བཅས༔ ཉིན་མཚན་མེད་པར་རྩེད་འཇོ་བྱེད་པའི་སར༔ གཟའ་སྐར་སྒྲུབ་སྦྱོར་དུས་ཆེན་བཟང་པོའི་སྐབས༔ ལྷ་དང་ཀླུ་རྣམས་གཙང་ཁྲུས་བྱེད་པའི་ཆུ༔ སྒྲུབ་ཕུག་ཡ་མཚན་ཅན་གྱི་ཕུག་ན་ཡོད༔ 

Surrounded by a retinue of goddesses, the Mananakas. A place where they play and enjoy themselves, day and night without cease. On auspicious and great occasions for practice, according to the planets and stars, The water in which the gods and nagas perform their ablutions, Is found within a wondrous meditation cave. 

སྐེད་པ་གཟི་བརྗིད་ལྷུན་དུ་ཆགས་པའི་ནང༔ ཉིན་མཚན་མེད་པར་དཔའ་བོ་དཔའ་མོའི་ཚོགས༔ ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་བསྐོར༔ སྒྲབ་ཕུག་ཡ་མཚན་ཅན་གྱི་གཡོན་ཕྱོགས་ནས༔ 

In a naturally formed, majestic waist-like hollow, A host of wrathful deities, day and night without end, Continuously turn the wheel of the Dharma. From the left side of that wondrous cave, འཆི་མེད་ཚེ་ཡི་ཆུ་རྒྱུན་རྒྱུན་དུ་འབབ༔ འཐུང་བ་ཙམ་གྱིས་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པ་ཐུབ༔ དབེན་པ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་སྒྲུབ་གནས་དང༔ ཕྱོགས་བཅུའི་བདེ་གཤེགས་རང་བཞིན་འདུ་བའི་གནས༔ གནས་དེར་ཕྱིན་པ་ཙམ་གྱིས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ༔ 
The immortal stream of the water of life flows ceaselessly. By drinking it alone, one can live for a hundred years. A retreat place endowed with the three types of solitude, A place where the essence of the Sugatas of the ten directions is gathered. By merely going to that place, one attains enlightenment. 

དྲན་པ་ཙམ་གྱིས་ངན་སོང་སྐྱེ་སྒོ་བཅད༔ མཐོང་ཐོས་ཙམ་གྱིས་འཁོར་བའི་འཇིགས་ལས་གྲོལ༔ མཇལ་བ་ཙམ་གྱིས་ཚེ་རབས་སྡིག་སྒྲིབ་དག༔ བསྙེན་སྒྲུབ་བྱེད་ན་ཡི་དམ་དངོས་སུ་མཇལ༔ ཉམས་རྟོགས་གོང་དུ་འཕེལ་ཞིང་རྟོགས་པ་རྒྱས༔ བཀྲིས༔ 
By merely remembering it, the doors to the lower realms are closed. By merely seeing or hearing of it, one is freed from the fears of samsara. By merely paying homage, the negative karma and obscurations of many lifetimes are purified. If one performs practice there, one will meet the yidam deity in person. Experience and realization will increase, and understanding will expand. Blessings. (Tashi) 

ན་མོ་གུ་རུ༔ འཆི་མེད་མགོན་པོ་མཧཱ་གུ་རུ་པདྨ་འབྱུང་གནས་ཀྱི་སྲིན་ཡུལ་རྔ་ཡབ་གླིང་ནས་གཟིགས་པའི་ཚེ༔ སྙིགས་མའི་དུས་ཀྱི་མི་རྣམས་དགེ་བཅུ་རྒྱབ་དུ་བོར་མི་དགེ་དང་དུ་བླངས༔ ཚེ་ཐུང་ལོངས་སྤྱོད་དབུལ་བ་ལ་ཐུགས་ཀྱིས་མ་བཟོད་ཅིང༔ ལྷག་པར་སྨན་ལྗོངས་སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག་གི་གནས་ཕྱོགས་འདི་ལ་གཏེར་ཁ་ལུང་བསྟན་གཟིགས་པར་བྱོན་པའི་སྐབས་དེར༔ 
Namo Guru. When the immortal protector, the great Guru Padmasambhava, beheld this land from the demon country of Oḍḍiyāna, He saw that the people of this degenerate age had cast aside the ten virtues and embraced non-virtue. His heart could not bear their short lives and meager possessions, and especially when he came to prophesy the location of hidden treasures for this Medicine Valley, the hidden land of Langdrak, 

སྤྲང་རྒན་གྱི་ཚུལ་དུ་བྱས་ནས་བྱོན་པའི་ཚེ་གྲོང་མཇུག་མི་རྣམས་ཀྱིས་དེ་རིང་མགྲོན་པོ་གསར་པ་ཅིག་བྱུང་ཞེས་པ་ལས༔ དུས་ད་ལྟའི་བར་དུའང་དགོན་གསར་ཁར་ཞེས་སུ་གྲགས་པའོ༔ ཡང་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཡུལ་ཕྱོགས་འདི་ལ་སྐུ་ངལ་བཞུགས་པའི་བྲག་དེ་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་སྐུ་རྗེས་བཞག་གོ༔ དཔྱིད་ཟླ་གཉིས་པའི་དུས་སུ་ཆུ་མེད་པའི་སྐབས་ཨུ་རྒྱན་གྱིས་སྒྲུབ་ཆུ་བཏོན་པར་མཛད༔ 
He came in the guise of an old beggar. The people at the end of the village said, “A new guest has arrived today,” and because of this, it is known to this day as “Gon Sargar” (New Guest). Furthermore, when the Guru rested upon that rock in this region, he left a miraculous imprint of his body. In the second month of spring, when there was no water, the one from Oḍḍiyāna caused water for practice to spring forth. དེ་ནས་རིམ་གྱིས་ཡར་ལ་བྱོན་པས་ཡུལ་དེར་མི་རྣམས་ཀྱིས་འོ་མ་ཕུལ་ཏེ་བཞེས་པས་འོ་མའི་ནང་ཞེས་སུ་གྲགས༔ དེ་ནང་མཁའ་འགྲོའི་གསང་ཕུག་ཡོད་དོ༔ དེ་ནས་ཡར་བྱོན་པའི་སྦས་བཞི་ཡུལ་གླིང་ན་ཕྱག་མཁར་ས་ལ་བརྡབས་ཏེ་ཡུལ་དེར་ངའི་གཏེར་ཁ་སྦས་པའི་ལུང་བསྟན་ཡོད་ན་སྐྱེ་བར་ཤོག༔ དེ་མ་ཡིན་ན་སྐེམ་པར་ཤོག༔ ཅེས་སྨོན་འདེབས་གནང་བས་ཕྲལ་དུ་མྱུ་གུ་རྒྱས་ནས་ཡོད་པས༔ དུས་ད་ལྟའི་བར་དུའང་ཙན་དན་ཚེས་བཅུ་བཟུང་དགོས་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན་དེ་ཡིན༔ 
Then, as he ascended further, the people of that place offered him milk, and after he accepted it, it became known as “Omai Nang” (Inside the Milk). Inside there is a secret cave of the Ḍākinīs. Then, ascending further to the hidden land of Bézhi, he struck a ritual chorten (stupa) on the ground and said, "If there is a prophecy that I have hidden a treasure in this land, may it flourish! If not, may it wither away!" With that aspiration, a sprout immediately grew, This is why, even today, the Tshechu continues to be observed at the sandalwood tree on the tenth day. 

ཞབས་རྗེ་དང་ཕྱག་རྗེས་ཡོད་པས༔ ཞབས་རྗེས་ལྷ་ཁང་ཞེས་སུ་གྲགས༔ དེའི་ཕུག་ན་གནས་སྒོ་བཞི་ཡོད་པས་དེའི་ནང་མཆོད་པའི་བྱེ་བྲག་དཔག་མེད་ཡོད༔ ཨུ་རྒྱན་པདྨའི་གནས་ཞེས་གྲགས་སོ༔ 

Since there is a footprint and a handprint, It became known as the “Footprint Temple.”Inside that cave, there are four sacred gates, And within them are countless special offerings. It is known as “Ugyen Pema’s Place.” 

དེ་ནས་ཐང་ལག་མཐིལ་ལྟར་མཉམ་པ་རྩྭ་སྔོན་པོ་ནེ་ཙོའི་སྤུ་ལོང་རྒྱས་པ་ལྟ་བུ་འཛམ་བུའི་གླིང་གི་མེ་ཏོག་དང་ཤིང་སྣ་ཚང་བ་དེ་ནང་སྐུ་ངལ་བཞུགས་པའི་ཚེ༔ཕྱོགས་དེར་གནས་པའི་མི་མ་ཡིན་རྣམས་ཀྱིས་སློབ་དཔོན་ལ་བར་ཆད་བྱེད་པ་དང་སློབ་དཔོན་གྱི་སྐུ་ལས་བསྐལ་པའི་མེ་དཔུང་ཆེན་པོ་འབར་བས་གདོན་བགེགས་ཐམས་ཅད་མེ་ལ་བསྲེགས་པས་ད་ལྟའི་བར་དུའང་བསྲེག་པའི་ཐང་ཞེས་སུ་གྲགས༔ 

From there, a plain as flat as the palm of a hand, With green grass like the flourishing feathers of a peacock, Containing all the flowers and trees of the world. When the Guru was resting there, The non-human beings of that place created obstacles for the master. From the master’s body, a great, cosmic fire-blaze erupted, And all the demons and obstructors were burned in the fire. Therefore, even to this day, it is known as the “Burnt Plain.” 

དེའི་དབུས་སུ་ཐམས་ཅད་བློ་སྣ་ཆོས་ལ་བསྐུལ་བས་ཆོས་དུང་ཆེན་པོ་རྡོ་རང་བཞིན་དུ་སྤྲུལ༔ རྡོ་དུང་དཀར་ཞེས་སུ་གྲགས༔ ཨུ་རྒྱན་གུ་རུའི་སྒྲུབ་ཕུག་སྒྲུབ་ཆུ་བཞུགས་ཁྲི་དང་བཅས་ཡ་མཚན་ཅན་ཡོད་དོ༔ དེ་ནས་སློབ་དཔོན་གྱིས་གླང་བྲག་གནས་ཀྱི་སྒྲུབ་ཕུག་ཏུ་ཞག་བདུན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བཞུགས་པའི་ཚེ༔ ཕྱོགས་དེར་གནས་ཀྱི་བདག་པོ་ལྷ་བཙན་གླང་བྲག་པས༔ གླང་དམར་ནག་ཞིག་ཏུ་སྤྲལ་ནས་སྲིད་གསུམ་མྱུར་བར་མགྱོགས་པའི་ཤུགས་ལྡན་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ལྟས་དང་ཆོ་འཕྲུལ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པས༔  
In its center, to inspire all minds toward the Dharma, A great conch of the Dharma manifested naturally from stone. It is known as the “White Stone Conch.” The meditation cave, meditation water, and meditation seat of Ugyen Guru Rinpoche are all wondrously present. Then, when the Guru stayed for seven days in meditation at the meditation cave of Langdrak, The lord of that place, the powerful god of Langdrak, Transformed into a red-black bull and displayed various signs and miracles of magical power, possessing the strength to traverse the three realms with swiftness. 

སློབ་དཔོན་གྱིས་པད་འབྱུང་རྡོ་རྗེ་གུར་ལྡན་གྱི་སྐུར་བཞེངས་ནས་ཕྱག་གཡས་རལ་གྲིས་གླང་དུམ་བུར་དུམ་བུར་གཏུབས་པ་དང༔ གླང་དེ་བརྒྱལ་ཞིང་འབོག་པས་དྲན་པ་ཉམས་པས༔ གདུང་བའི་སྨྲེ་ངག་གིས་སློབ་དཔོན་ལ་མ་འོངས་པ་ན་སྒྲུབ་པ་བྱེད་པའི་གང་ཟག་རྣམས་ལ་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་སྟེར་བར་ཁས་བླངས་སོ༔ དེ་ནས་སློབ་དཔོན་ཡང་ཐུགས་མཉེས་ནས་དབང་བསྐུར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་མཚན་ཡང་དགེ་བསྙེན་གླང་བྲག་པ་ཞེས་གསོལ༔གླང་བྲག་པའི་གསོལ་ཁ་ཞིག་ཕྲལ་དུ་མཛད་ནས་ཇི་སྲིད་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་སྲུང་བར་གྱིས་ཤིག་གསུངས་སོ༔ 
The Guru, manifesting in the form of Padmasambhava Dorje Gurden, Raised his right hand and with a curved sword, chopped the bull into pieces. The bull, fainting and falling, lost consciousness. Lamenting in his grief, he vowed to the master that in the future, he would grant common siddhis to all practitioners who come to do their practice there. Then, the Guru, pleased, granted him an empowerment and blessings, And gave him the name “Gényen Langdrakpa” (The Upasaka of Langdrak). The Guru composed an aspiration prayer for Langdrakpa on the spot, saying, “Protect the Buddha’s teachings for as long as they endure!” 

ཡང་སློབ་དཔོན་གྱི་ཕྱག་མཚན་རལ་གྲི་དེ་དང་གླང་དམར་ནག་དེ་རྡོ་རུ་སྤྲུལ་ནས་ད་ལྟའི་བར་དུའང་བྱང་ཤར་མཚམས་ན་ཡོད་དོ༔ དེ་ནས་སློབ་དཔོན་གྱི་སྒྲབ་ཕུག་ཏུ་གསང་གཏེར་གཏེར་ཁ་ལྔ་བཅུ་ཐམ་པ་སྦས་པར་མཛད་དོ༔ 
Furthermore, the Guru’s ritual sword and that red-black bull were transformed into stone, and even to this day, they are located in the northeast direction. Then, in the Guru’s meditation cave, he concealed fifty secret treasure chests. 

ན་མོ་གུ་རུ༔ གནས་དེའི་སྟེང་ན་གསེར་གྱི་འཁོར་ལོ་རྩིབས་སྟོང་དང་ལྡན་པ་ཡོད་པ༔ གཡས་ཕྱོགས་ནས་རྒྱལ་སྲིད་སྣ་བདུན་ཡོད་པ༔ གདུགས་རང་བྱོན་ཡོད་པ༔ གཡོན་ཕྱོགས་ནས་བཀྲ་ཤིས་རྟགས་བརྒྱད་ཡོད་པ༔ བྲག་ཡ་མཚན་ཅན་གྱི་ངོས་སུ་བྱང་ཆུབ་ལྟུང་བཤགས་རང་བྱོན་ཡོད་པ༔ མདུན་གྱི་ཕྱོགས་སུ་འདོད་ཡོན་ལྔ་བྲག་རང་བྱོན་ཡོད་པ༔  
Namo Guru! Above that place, there is a golden Dharma wheel with a thousand spokes. On the right side, there are the seven emblems of royalty. There is a self-arisen parasol. On the left side, there are the eight auspicious symbols. On the face of a wondrous rock, there is a self-arisen Confession to the Thirty-Five Buddhas. 

གནས་དེའི་ཕྱོགས་མཚམས་སུ་ཤར་སྒོ་འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་གྱི་སྒོ༔ སྒོ་སྲུང་གཤིན་རྗེ་གཤེད༔ ལྷོ་ཕྱོགས་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་སྒོ༔ སྒོ་སྲུང་བདུད་རྩི་འཁྱིལ་བ༔ ནུབ་ཏུ་ཇོ་མོ་གཡུ་སྒྲོན་མའི་སྒོ༔ སྒོ་སྲུང་ཨེ་ཀ་ཛཱ་ཏིཿ བྱང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའི་སྒོ༔ སྒོ་སྲུང་དཔལ་རྟ་མགྲིན༔ སྒོ་བཞི་པོའི་བར་དུ་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ༔ རིན་ཆེན་མཁའ་འགྲོ༔ པདྨ་མཁའ་འགྲོ༔ ལས་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ་ཡོད་དོ༔ 
In front, there are self-arisen rocks of the five sensory offerings. At the borders of that place: To the east is the gate of the noble Manjushri, its guardian is Yama Dharmaraja. To the south is the gate of Vajrapani, its guardian is the coiled Amrita. To the west is the gate of Jomo Drölma, its guardian is Ekajati. To the north is the gate of great Avalokiteshvara, its guardian is Hayagriva. Between these four gates are the Vajra Dakinis, the Ratna Dakinis, the Padma Dakinis, and the Karma Dakinis. 

མཚམས་བཞི་ལ་ཤར་ལྷོ་དྲང་སྲོང་རྔམ་བྱིན༔ ལྷོ་ནུབ་སྲིན་པོ་རོ་གཟན༔ ནུབ་བྱང་རླུང་ལྷ་སྐྱོང་བྱེད༔ བྱང་ཤར་དྲག་པོ་རྩལ་བྱིན་རྣམས་ཀྱི་སྒོ༔ སྒོ་དེ་དག་གི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་དུར་ཁྲོད་བརྒྱད༔ རྡོ་རྗེ་མེ་རིས་བསྐོར་བའོ༔ 
At the four intermediate directions: At the southeast is the gate of the wrathful rishi Ngaggin, At the southwest is the gate of the rakshasa Rosang, At the northwest is the gate of the wind gods who provide protection, At the northeast is the gate of the wrathful hero Tseljin. Outside these gates are the eight great charnel grounds, Encircled by a vajra fire-line. 

གནས་དེའི་སྒོར་བྲག་གནམ་དུ་གཟིང་བ་འདྲ་བའི་ནང་ཟབ་ཆོས་ཞི་ཁྲོ་དགོངས་པ་རང་གྲོལ་གྱི་གཏེར་ཁ་ཡོད་དོ༔ སྒྲུབ་ཁང་འདི་ནས་དཔག་ཚད་གསུམ་གྱི་སར་ཀ་པཱ་ལི་དུང་མཚོ་རྣལ་འབྱོར་འཕྲིན་ལས་སྒྲུབ་པའི་མཚོ་ཞིག་ཡོད༔ དེའི་མཐར་བདུད་མགོན་བླ་མཚོདྲག་པོ་དགྲ་བགེགས་སྒྲོལ་བའི་མཚོ་ཡོད༔ དེའི་ནུབ་བྱང་ན་ལས་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ་ཁྲུས་བྱེད་པའི་འོ་མ་ལས་གྲུབ་པའི་ཆུ་ཡོད༔ ཁྲུས་བྱེད་ན་ལས་ངན་སྡིག་སྒྲིབ་ཐམས་ཅད་དག༔ 
At the entrance to that place, inside a rock that looks like it is leaning against the sky, There is a treasure cave of the profound Dharma, the Peaceful and Wrathful Deities: Self-Liberation of Awareness (Zhitro Khadro Nyingthik). From this meditation hut, three leagues away, There is a lake where the dakini Kapali Tsandro accomplished her activities of spiritual attainment. At its edge is the lake of the Demon Lord, Lhatso, a wrathful lake for subduing enemies and obstructors. To its northwest is a body of water made from milk, where the karma dakinis bathe. If one bathes there, all negative karma, misdeeds, and obscurations are purified. 

མཁའ་འགྲོ་འདུ་བའི་གནས་ཡོད་དོ༔ དེའི་ལྷོ་ཕྱོགས་ན་གཤིན་རྗེ་ཆོས་རྒྱལ་དམར་ནག་ཁྲག་གི་རྒྱ་མཚོ་རུལ་བ་ལྟ་བུ་ཞལ་གནམ་ས་ཙམ་དུ་གདངས་པ་གཤིན་རྗེ་དུཿ ཁ་ཞེས་པའི་གནས་ཡོད༔ དེ་ནང་དྲག་པོ་འཇིགས་བྱེད་ཀྱི་གནས་ཡོད༔ 
It is a place where dakinis gather. To the south of that is the place called “Kha,” the abode of Yama, the Lord of Death. It is a lake of red-black blood, like a putrid ocean, with a mouth gaping as wide as the space between sky and earth. Inside that is the abode of the wrathful Vajrabhairava. 

བྲག་དཀར་པོ་ཉི་ཟླ་འདྲ་བ་གསལ་ཞིང་ཉམས་དགའ་བ་ཡིད་དྭངས་པ་མཁའ་འགྲོ་ཉི་མའི་སྤྱན་དང་ཟླ་བའི་སྤྱན་ཞེས་པའི་གནས་ཡོདཿ མཐའ་ནང་བྲག་ནག་པོ་ནས་ཆུ་བོའི་རྦ་རླབས་ཁྲོ་བོའི་རལ་པ་གཟིངས་པ་ལྟ་བུའི་མཇུག་ཏུ་ཀླུ་བདུད་ནག་པོ་ཏི་པ་ར་ཙ་གནས་པའི་མཚོ་ཡོད༔་ དེ་ལ་གྲིབ་མ་བཏང་དུ་མི་རུང༔ བཏུང་དུ་མི་རུང༔ དེ་ནས་རྒྱང་གྲགས་ཞིག་ན་དུག་མཚོ་གྲུ་གསུམ་ཁ་དོག་དམར་ནག་ཡོད་པཿ དེ་མཐོང་ན་སྙིང་མི་དགའ༔ དེ་ནས་ཟུར་ཏེ་འགྲོ་དགོས༔ རང་གི་གྲིབ་མ་མཚོ་ལ་མི་བཏང་སྐད་མི་འདོན་པར་བྱའོ༔ 
There is a place of clear, beautiful, and mind-delighting white rocks, like the sun and moon, called the “Eyes of the Dakini, Sun-Eye and Moon-Eye.” Further within, from a black rock, at the end of waves like the tangled hair of a wrathful deity, is a lake where the naga demon Black Tipa resides. One must not cast a shadow upon it, nor drink its water. A short distance from there is a three-cornered lake of poison, red and black in color. Seeing it brings no joy; one must turn away from it. One must go without casting one’s shadow on the lake or making a sound.

དེའི་གཡོན་ཕྱོགས་ནང་གསེར་མཚོ་གྲུ་བཞི་པ་ཞིག་ཡོད༔ གང་ཟག་ལས་ཅན་དང་ཕྲད་ན་དངོས་གྲུབ་སྣ་རེ་བྱུང༔ སྐལ་མེད་དམ་ཉམས་དང་ཕྲད་ན་འཆི་བ་སྲོག་ལ་འབབས་པའི་ཉིན་ཡང་ཡོད་དོ༔ དེ་ནས་རྒྱང་གྲགས་ཤིག་ནང་ཤེལ་དཀར་རྡོ་རྗེ་མཚོ་སྒྲོལ་ཤེལ་གྱི བདུད་རྩི་བུམ་པ་ཁྱེར་ནས་ཡོང་བ་ཞིག་ཡོད་དོ༔ 
To its left is a four-cornered golden lake. If a person of destiny encounters it, they will receive a certain type of spiritual attainment. But if one without merit or with broken samaya encounters it, there may even be a day when death befalls them. A short distance from there is a clear crystal vajra lake, like a vase of amrita carried by Tara. 

ན་མོ་གུ་རུ༔ གནས་འོག་མིན་ཆོས་དབྱིངས་ཕོ་བྲང་ནང༔ མ་ཎི་བཀའ་འབུམ་ལས་བྱུང་བའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་སྐུ་མདོག་དམར་པོ་ཞལ་དངོས་སུ་གཟིགས་པའི་གནས༔ རྗེས་སུ་གཏེར་ཆེན་རྡེ་རྗེ་གླིང་པས་ཟབ་ཆོས་ཞི་ཁྲོ་དགོངས་པ་རང་གྲོལ་ངན་སོང་ཀུན་སྐྱོབ་འཁོར་བ་རང་གྲོལ་མཐོ་རིས་བདེ་འགྲོ་ཐམས་ཅད་གཏེར་ནས་བཞེས་ཤིང༔ ད་ལྟའི་བར་དུའང་རྙིང་མའི་ཆོས་འཁོར་དེ་ནས་དར་བ་ཡོད་དོ༔ 

Namo Guru! In this celestial realm of Akanishtha, the palace of the Dharmadhatu, Is the place where the Great Compassionate One, red in color, arising from the Mani Kabum, was actually seen face to face. Later, the great treasure revealer Terchen Dorje Lingpa extracted from this place the profound Dharma treasures: the Peaceful and Wrathful Deities: Self-Liberation of Awareness, Savior of All Beings from the Lower Realms; Self-Liberation of Samsara; and Savior of All Higher Rebirths and Happy Destinies. And to this day, the Dharma wheel of the Nyingma tradition continues to flourish from this place. 

གནས་འོག་མིན་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི་བྲག་ལ་རྡོ་རྗེ་རྒྱ་གྲམ་རང་བྱུང་གི་འོག་ཏུ་གནས་ཡིག་རྒྱས་པ་ཤོག་ནག་ལ་གསེར་གྱིས་བྲིས་པ་ཡོད༔ རི་འཛོམས་ཁྱབ་ཆེན་མཚོའི་དབུས་སུ་གུ་རུའི་དབུ་ཞྭའི་འོག་ཏུ་ལྡེ་མིག་གསེར་གྱི་རྟ་མགོ་ཡོད༔ ཕྱིས་སོར་གཏེར་ཁ་དུས་ལ་བབས་པ་དང་ལྡེ་མིག་དེ་བཏོན་ནས་གནས་ཆེན་དེ་སྒོ་དབྱེ་ནས་དེ་དང་མཚུངས་པའི་གནས་ཡིག་དེ་མཇལ་ནས་གནས་ཀྱི་གཏེར་ཁ་དྲུག་ཅུ་ཐམ་པ་དབྱེས་སོ༔ 
At the place of Akanishtha, the Dharmadhatu rock, beneath a naturally-formed vajra cross, there is an extensive guide to the place, written in gold on black paper. In the middle of the vast ocean where the mountains converge, beneath the Guru’s hat, there is a golden horse-head key. Later, when the time for the treasures ripened, that key was taken out, the great place was opened, and a matching guide to the place was found. Sixty treasure sites in that area were revealed. 

གཡོན་ཕྱོགས་ནང་སྒྲབ་ཕུག་ཅིག་གི་ནང་དུ་བཞུགས་ཁྲི་དང་ཕྱག་རྗེས་ཞབས་རྗེས་རྡོ་འདམ་ལྟར་རྫི་བ་ཡང་ཡོད༔ ཡར་ངོའི་དུས་ལ་མ་དང་མཁའ་འགྲོ་འདུ་ནས་མཆོད་པ་འབུལ་པི་ཝང་གླིང་བུ་རྔ་ཟླུམ་རྫ་རྔ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་དབྱངས་བྱུང་བས་ལས་ཅན་སྐལ་ལྡན་གྱིས་རྣ་བར་ཐོས་སོ༔ སྐྱེས་མཆོག་དར་མ་ཡོད་ན་རྣ་བ་སྙན་པའི་སྒྲ་ལྷང་ལྷང་བྱུང་བས༔ དེའི་དུས་སློབ་དཔོན་ལ་དད་གུས་བྱས་ན་ཉམས་ཞིག་གི་ནང་སྐུ་དངོས་སུ་མཇལ་ལོ༔ 
On the left side, inside a small cave, there is a meditation throne, and hand and footprints, solidified like stone and mud. On the waxing days, when the mamos and dakinis gather to make offerings, the sounds of the lute, cymbals, and conch-shell trumpet arise, and those with merit and fortune can hear them with their ears. If there is a supreme being (tulku), the pleasing sound of music is heard loudly. At that time, if one has faith and devotion for the lama, one can see the actual form of the lama in a vision. 

སེང་གེ་འགྱིང་བག་དང་ལྡན་པ་རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ཡོད༔ སྟག་རྔམ་ཞིང་འཇིགས་པ་མཆོངས་འདྲ་ཡོད༔ དཔལ་རྡོ་རྗེ་གྲོ་ལོད་ཆིབས་རྟ་ཡོད༔ མཚམས་ཁང་རང་བྱུང་བྲག་བྱ་སྐྱིབ་ཅན་ཡོད༔ རིན་པོ་ཆེ་སྤུངས་པའི་རི་འབུར་ཡོད་དོ༔  
There is a lion, full of pride, naturally and spontaneously formed. There is a tiger, roaring and terrifying, as if about to pounce. There is the steed of the glorious Vajra Drölö. There is a retreat cave, a self-arisen rock shaped like a nest. There is a mountain peak of piled-up jewels. 

ཡང་ཆོས་རྗེ་རྡོ་རྗེ་གླིང་པ་འདི་ཉིད་གནས་འདིར་ཐོག་མར་བྱོན་པའི་དུས་སུ༔ ཞག་བདུན་སྒྲུབ་པ་ལ་བཞུགས་ནས་ད་ནི་འགྲོ་སྙམ་པས་ནུབ་ཅིག་གི་རྨི་ལམ་ནང་བུད་མེད་གཞོན་ནུ་མ་ལང་ཚོ་དར་ལ་བབས་པ་རྒྱན་གྱིས་བརྒྱན་པ་ཕྱག་ན་གཏེར་གྱི་བུམ་པ་བསྣམས་པ་ ཀུན་གྱི་ཡིད་འཕྲོག་པ་ཞིག་འོངས་ནས༔ ཡར་གྱི་བྲག་ལ་སྡིག་མཛུབ་མཛད་ནས་ཆོས་རྗེ་རྡོར་གླིང་ལྟོས་དང་གསུངས་པས༔ སྡིག་མཛུབ་གཏད་པའི་བྲག་དེ་མཇལ་བ་དང་འཇའ་ཚོན་སྣ་ལྔའི་དབུས་སུ་ཁྱེའུ་ལོ་བརྒྱད་ལོན་པ་ཙམ་ཞིག་གི་ཞལ་ནས་འདི་སྐད་ཅེས་གསུངས་སོ༔ བུ་རྡོར་གླིང་མ་འགྲོ་སྒོམ་དུ་སྡོདཿ གནས་ཆེན་སྒྲུབ་པའི་དཀྱིལ་ཡངས་ན༔ གཏེར་ཁ་དབྱེ་བའི་ལུང་བསྟན་ཡོད༔ མ་དང་མཁའ་འགྲོའི་བྱིན་རླབས་ཡོདཿ ཚེ་གཅིག་སངས་རྒྱས་ཐེ་ཚོམ་མེད༔ ཅེས་ལུང་བསྟན་ནས་འཇའ་ཡལ་བ་ལྟར་སོང་ངོ༔ 
Also, when the Dharma Lord, Dorje Lingpa, first came to this place, he stayed for seven days of practice. Thinking, “Now I shall go,” one night in a dream, a young maiden in the full bloom of youth, adorned with ornaments, carrying a treasure vase in her hands, captivating the minds of all, appeared. Pointing with her finger to the rock above, she said, “Dharma Lord of Dorje Ling, look!” When he looked at the rock she pointed to, in the middle of a five-colored rainbow, the face of a boy about eight years old spoke these words: “Son, Dorje Ling, do not go, stay and meditate!In this vast expanse of the great place for practice, There is a prophecy for revealing the treasures. There is the blessing of the mamos and dakinis. Without doubt, you will attain Buddhahood in this lifetime.” Having given this prophecy, she vanished like a rainbow. 

དེ་ནས་མནལ་སད་པ་དང་རྨི་ལམ་དེ་རྣམས་མ་བརྗེད་པར་ཐུགས་ལ་ཤར་བྱུང་བས༔ ཨོ་རྒྱན་པདྨས་བདག་ལ་གནས་འདིར་གཏེར་ཁ་དབྱེ་བའི་ལུང་བསྟན་པ་ཡིན་སྙམ་ནས་དགའ་མགུ་རངས་པ་བསཡ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཞིག་གི་ངང་ནས་ཟླ་བདུན་སྒྲབ་པ་ལ་བཞུགས་སོ༔ ཡང་སྐབས་ཤིག་སྤྲེལ་ཟླ་བརྒྱད་པའི་ཚེས་བཅུའི་ནམ་ཐོ་རང་ཁར་སྔར་མེད་པའི་དྲི་ཞིམ་པོ་ཞིག་བྱུང་བས༔ མདུན་གྱི་བྲག་ལ་འཇའ་ཚོན་གྱི་དབུས་སུ་སློབ་དཔོན་དངོས་སུ་བྱོན་ནས་ཚངས་པའི་གསུང་གིས་བཀའ་སྩལ་བའི་སྙིང་པོ་ནི་འདི་ལྟར༔ 
When he awoke from sleep, he remembered that dream clearly, and it arose in his mind. He thought, “This is a prophecy from Orgyen Pema for me to reveal the treasures in this place!” Filled with immeasurable joy, he remained in retreat for seven months. Then, at one time, on the tenth day of the eighth monkey month, just before dawn, a previously unknown sweet fragrance arose. In the middle of a rainbow on the rock face in front of him, the lama appeared in person and, with a Brahma-like voice, bestowed the essential instructions, which were as follows: 

ཨེ་མ་ཧོ༔ སྣང་སྲིད་གང་ལ་འཆར་མེད་ཆོས་དབྱིངས་སུ༔ སྣང་གྲགས་སྐུ་གསུམ་རོལ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ༔ སྣང་སྟོང་གཞི་གཅིག་བྲལ་བའི་གཉུག་མ་དེ༔ མ་བཅོས་ཁྱབ་བརྡལ་ཆེན་པོ་ཤེས་པར་མཛོད༔ 
“E ma ho! Whatever appears in appearance and existence is the Dharmadhatu, free from conceptual projection. The play of appearance, sound, and awareness is the Three Kayas, the Dharmakaya. That basic nature, the ground of one taste, free from complexity, Know it to be the great, uncontrived, ever-present expanse. དལ་བརྒྱད་འབྱོར་བཅུ་ཚང་བའི་མི་ལུས་དེ༔ རྒྱ་ལམ་ཉིན་སྐར་ཙམ་ཞིག་ཐོབ་དུས་འདིར༔ ཕྱི་མའི་དོན་ཆེན་སྒྲུབ་ན་ད་ལེན་ཙམ༔ ལོང་མེད་རྒྱུད་ལ་སྦྱོང་དང་སྙིང་གཏམ་ཡིན༔ 
That human life, complete with the eight leisures and ten endowments, Is obtained for but a day-star of the celestial path. If you accomplish the great purpose of future lives, It is only for this present moment. This is my heartfelt advice: practice on the path without delay! 

ཤ་ཁྲག་དྲོད་དབུགས་ཚོང་འདུས་མགྲོན་པོ་འདྲ༔ འཆི་བདག་ཞགས་པས་ཟིན་ཚེ་ཇི་ལྟར་བྱེད༔ མི་རྟག་སྒྱུ་མ་བསམ་དང་སྙིང་གཏམ་ཡིན༔ རིགས་དྲུག་སྡུག་བསྔལ་འཁོར་བའི་ཕང་ལོ་འདྲ༔ ཇི་ཙམ་བདེ་བར་སྣང་ཡང་སྡུག་བསྔལ་ཏེ༔ འཁོར་བའི་དུཿ ཁ་བསམ་ལ་གཏན་བདེ་ཡི༔ 
Flesh, blood, warmth, and breath are like a gathering of guests. When the Lord of Death catches you with his lasso, what can you do? This is my heartfelt advice: contemplate impermanence, like a magical illusion. The suffering of the six realms is like a prison of samsara. However much happiness appears, it is but suffering. Think of the defects of samsara and place your mind In the kingdom of the Dharmakaya, the state of ultimate peace. This is my heartfelt advice. 

ཆོས་སྐུའི་རྒྱལ་སར་བཀོད་དང་སྙིང་གཏམ་ཡིན༔ རྣལ་མའི་རེ་བ་འདྲེན་པའི་ཉམས་མྱོང་ལ༔ བདེ་གསལ་མི་རྟོག་ཉམས་ཀྱི་འགོལ་ས་ཆེ༔ འཛིན་མེད་ཤེས་པ་སོ་མ་རང་བབས་ཙམ༔ བསམ་གཏན་སྒོམ་ལ་མ་ཞེན་སྙིང་གཏམ་ཡིན༔ ཏིང་འཛིན་རྣམ་གསུམ་རིམ་གཉིས་ཟབ་མོའི་ལམ༔ 
In the experiences that lead the supreme practitioner to hope, Bliss, clarity, and non-conceptuality are great pitfalls. Non-referential awareness, mere Soma, natural presence— Do not cling to the experiences of meditation. This is my heartfelt advice. The three types of samadhi, the two stages of the profound path, 

ཟུང་འཇུག་བཅོ་བརྒྱད་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བྱུང་དེ༔ ཀུན་ཏུ་སྣང་གྲགས་རིགས་གསུམ་ལྷ་སྔགས་དང༔ ཆོས་སྐུའི་རོལ་པ་སྤྱོད་དང་སྙིང་གཏམ་ཡིན༔ འདི་ལྟར་སྣང་བའི་ཆོས་རྣམས་བདེན་པ་སྟོར༔ སྟོང་པར་འཛིན་པའི་ཤེས་པ་དབྱིངས་སུ་ཟད༔ སྣང་སྟོང་འཛིན་མེད་རྩ་བྲལ་གཉུག་མ་དེ༔ རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྦྱོར་དང་སྙིང་གཏམ་ཡིན༔ 
The eighteen unions, the dependent origination of the basis and path, All that appears, sounds, and is aware—the deities of the three families, mantra, And the play of the Dharmakaya—practice these. This is my heartfelt advice. In this way, all appearing phenomena are devoid of true existence. The consciousness that grasps at emptiness is exhausted into the expanse. That basic nature, appearance-emptiness, free from grasping, free from roots, Is the supreme in all situations—practice this. This is my heartfelt advice.” 

ཨ་ལ་ལ་ཧོ༔ ང་སློབ་དཔོན་པདྨ་ཐོད་ཕྲེང་ལ༔ ཐུགས་དུས་གསུམ་མཁྱེན་པའི་མངོན་ཤེས་ཡོད༔ འཁོར་རིག་འཛིན་དཔའ་བོ་དཔའ་མོ་ལ༔ མཆོག་ཐུན་མོང་གཉིས་ཀྱི་དངོས་གྲུབ་ཡོད༔ 
Ala la ho! I, the Guru Padma Thotreng, Possess the clairvoyance of knowing the three times. My retinue, the vidyadharas, heroes and dakinis, Possess both supreme and common siddhis. 

བྲག་ཟླ་གམ་དབང་ཆེན་ཕུག་པའི་ནང༔ ཆོས་འཆི་མེད་སྒྲུབ་པའི་ཟབ་གཏེར་ཡོད༔ བྲག་སེང་གེ་འདྲ་བའི་ལོགས་ལྡེབ་ན༔ རྗེ་གུ་རུ་འཕུར་བྱོན་ཞབས་རྗེས་ཡོད༔
Inside the great cave of Wangchen at Drak Dzam, There is a profound treasure of the Dharma for accomplishing immortality. On the face of a lion-like rock, There are the flying footprints of the Guru Guru. 

གནས་དེ་ཡི་གནམ་ལོགས་གཡོན་ཕྱོག་ནང༔ བསྐྱི་གཡའ་བའི་ལུང་དུ་ཕུག་པའི་ཕྱོགས༔ མ་རྡོ་རྗེ་བཙུན་མོའི་ཕག་ཞལ་ཡོད༔ བྲག་ཆོས་བྱུང་འདྲ་བའི་དབྱིབས་ཤིག་ནང༔ རྟེན་གནམ་ལྕགས་དབང་མོའི་རལ་གྲི་ཡོད༔ 
To the left, in the sky of that place, in a cave in the Kyi Yawa valley, There is the face of Vajravarahi. Inside a rock shaped like a Dharma scripture, There is a support, the razor of the Dakini Namkha Wangmo. 

རྡོ་ལྷ་བཤོས་འདྲ་བའི་རྩ་བ་ནང༔ ང་ཨོ་རྒྱན་ཡུམ་གྱི་བཀའ་ཐམ་ཡོད༔ རྗེ་དེ་ཡི་སྙན་རྒྱན་ཐུགས་རྒྱན་ཡོད༔ བྲག་སྲིན་མོ་རྒྱལ་མོ་འདྲ་བའི་ནང༔ ཕ་མི་ལ་རས་པའི་སྐུ་འདྲ་ཡོད༔
At the base of a rock like a torma offering to the deities, There is my seal, the command seal of the Orgyen Mother. On that, there are ear and heart ornaments. Inside a rock like the demoness Queen, There is a statue of Father Milarepa. 

གནས་དེ་ནས་ཡར་དུ་མཇལ་བས་ན༔ བྲག་བ་གམ་བརྩེགས་པ་འདྲ་བའི་ནང༔ ཆོས་སྙིང་ཐིག་ཡང་ཟབ་སྐོར་གསུམ་ཡོད༔ བྲག་ཆོས་གོས་འདྲ་བ་བརྡལ་ནས་ཡོད༔ བྲག་ཆུ་གཟར་འབབ་པའི་མགུལ་ཤེད་ན༔ མགོན་འཆི་མེད་ཚེ་ཡི་བུམ་པ་ཡོད༔ 
Ascending from that place, in a rock like stacked layers of felt, There are the three even more profound cycles of the Nyingthik. A rock like a Dharma robe is unrolled. At the neck of a cliff where a waterfall cascades, There is the protector’s vase of immortal life. 

ཆུ་དེ་དང་ཕྲད་པའི་སྐལ་ལྡན་རྣམས༔ ཚེ་ལོ་བརྒྱ་ཐུབ་པའི་དངོས་གྲུབ་ཡོད༔ མགོན་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རིང་བསྲེལ་རྟེན༔ རྗེ་མ་སྐྱེ་དགྲ་ཡི་རྟེན་གྱི་ཚོགས༔ སྣོད་ཤེལ་གྱི་སྒྲོམ་བུར་བཀང་སྟེ་ཡོད༔ 
The fortunate ones who encounter that water Will attain the siddhi of living for one hundred years. The protector’s support, a complete Buddha stupa of relics, And the assembled supports of the invincible Maitreya, Are all contained within a glass chest.

 རི་ཉིན་སྒྲིབ་མཚོན་ཆ་གཟིངས་འདྲ་ལ༔ བཀའ་ཇི་བཞིན་སྒྲུབ་པའི་གཏེར་བདག་ཡོད༔ དེའི་ངོས་སུ་སྤང་ལྗོངས་ལྡན་པའི་ནང༔ མཁའ་འགྲོ་མའི་གར་འཆམས་རིས་མོ་ཡོད༔ ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ་བཞུགས་པའི་སྒྲུབ་ཕུག་ཡོད༔ 
The mountain, shaped like a shield that blocks the sun, Has a treasure guardian who practices according to the command. On its face, in a meadow, There are paintings of the dancing dakinis. There is a meditation cave where the essence of the sky resides.

 རྡོ་རྗེ་ཕག་མོའི་ཞབས་ཀྱི་རིས་མོ་ཡོད༔ མཁའ་འགྲོའི་གསང་ཕུག་བདུད་རྩི་ཆུ་མིག་ནང༔ དབུལ་ཕོངས་ཐམས་ཅད་སེལ་བའི་གཏེར་ཁ་ཡོད༔ ཟབ་གཏེར་ཡང་གཏེར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ཡོད༔ 
There is a painting of the feet of Vajravarahi. In the secret cave of the dakinis, at a spring of ambrosia, There is a treasure site that alleviates all poverty. There are profound treasures, and also other treasures beyond imagination. 

གནས་འདིར་དད་མོས་སྐྱེ་བའི་རྣལ་འབྱོར་ཚོགས༔ དཔལ་རི་པདྨ་འོད་ཀྱི་ཕོ་བྲང་ནང༔ ཨོ་རྒྱན་ང་དང་མཇལ་བར་ཐེ་ཚོམ་མེད༔ ཕྱག་དང་མཆོད་པའི་བྱེ་བྲག་འབུལ་བ་རྣམས༔ ཚེ་འདིར་བདེ་སྐྱིད་དངོས་གྲུབ་རྣམ་གཉིས་ཐོབ༔ 
The assembly of practitioners who develop faith in this place, In the glorious palace of the mountain of Padma Ö, Will without doubt meet me, Orgyen. Those who make prostrations and various offerings Will attain the two siddhis of happiness and well-being in this life. 

ཕྱི་མ་ཟངས་མདོག་དཔལ་རིར་སྐྱེ་བ་ཡིན༔ བདེ་བ་ཅན་དུ་སྐྱེ་བར་ཐེ་ཚོམ་མེད༔ ང་ཡི་གནས་འདིར་གཏེར་ཁ་དྲུག་ཅུ་ཐམ་པ་སྦས་སོ༔ མི་གཏེར༔ ནོར་གཏེར༔ འབྲུ་གཏེར༔ བང་མཛོད་གཏེར༔ ཕྱུག་གཏེར༔ གོས་གཏེར༔
In the next life, they will be born in the Glorious Copper-Colored Mountain. Without doubt, they will be born in Sukhavati. In this place of mine, I have hidden sixty treasure sites: Treasures of sacred objects, treasures of wealth, treasures of grain, Treasures of storehouses, treasures of riches, and treasures of cloth. 

དར་ཟབ་གསེར་དངུལ་རིན་ཆེན་སྣ་ཚོགས་སྦས་པའོ༔ ས་མཱ་ཡཱཿ ཅེས་གསུངས་ནས་གུ་རུ་དེ་ཡང་འཇའ་ཚོན་གྱི་མདངས་སུ་ཡལ་ལོ༔ 
I have hidden various silks, gold, silver, and precious gems. Samaya! Having spoken this, the Guru himself dissolved into a rainbow. 

རྡོ་རྗེ་གླིང་པས་ཟབ་ཆོས་ངན་སོང་ཀུན་སྐྱོབ་ཀྱི་ཆོས་འཁོར་དེ་ཡང་དེའི་དུས་སུ་གླང་བྲག་གནས་ཀྱི་བྲག་ནས་སྤྱན་དྲངས་པའོ༔ 
At that time, Dorje Lingpa also brought forth the Dharma cycle of the profound teaching, “Savior of All from the Lower Realms,” from the rocks of the Langdrak sacred site. 

༈ སྤྲུལ་སྐུ་འགྱུར་མེད་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི་གསུང་ནི་འདི་ལྟར། ཨེ་མ་ཧོ། ལེགས་པར་ཉོན་དང་འགྲོ་བ་ཕོ་མོ་རྣམས། ལས་ཅན་སྐལ་བར་ལྡན་པའི་སྐྱེས་བུ་རྣམས།། དབེན་གནས་བག་ཕེབས་སྐྱིད་པའི་སྦས་ཡུལ་འདི། ། འཆི་མེད་མགོན་པོ་པདྨ་འབྱུང་གནས་ཀྱི། ། མ་འོངས་སེམས་ཅན་དོན་དུ་ཞབས་ཀྱིས་བཅགས༑ ༑ 
The speech of the Nirmanakaya, the unchanging Lhundrup, is as follows: E ma ho! Listen well, all you men and women of the world, You fortunate beings with karma and positive potential. This solitary, happy hidden land, Was blessed by the immortal protector, Padma Jungne, For the sake of future sentient beings. 

ཚེ་གཅིག་རིག་འཛིན་ཐོབ་པའི་གནས་མཆོག་ཡིན། ། གནས་འདིར་སྡོད་པ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་། ། བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་ངང་གིས་འཕེལ༑ ༑ ཤེས་རབ་ཆེ་ཞིང་རིག་པ་དྭངས། ། གཞན་དུ་ལོ་བརྒྱ་སྒྲུབ་པ་ལས། ། གནས་འདིར་ལོ་གཅིག་སྒྲུབ་པ་དགའ། །གཞན་ལ་ལོ་གཅིག་སྒྲུབ་པ་བས། ། འདི་ལ་ཟླ་གཅིག་སྒྲུབ་པ་དགའ། ། 
It is a supreme place to attain the vidyadhara state in one lifetime. Merely by staying here, Love and compassion will naturally increase, Wisdom will be great and awareness will be clear. Better than practicing for a hundred years elsewhere, Is practicing for one year here. Better than practicing for one year elsewhere, Is practicing for one month here. 

གཞན་ལ་ཟླ་གཅིག་སྒྲུབ་པ་བས།། འདི་ལ་ཞག་གསུམ་སྒྲུབ་པ་དགའ། ། གནས་འདིར་ཚོགས་འཁོར་འབུལ་བ་རྣམས། ། ཚེ་འདིར་བར་ཆད་རྐྱེན་རྣམས་སེལ། ། སྐྱེ་བ་ཐོག་མ་མཐའ་མེད་པར། ། འབྱོར་ལྡན་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་པོར་འགྱུར། ། 
Better than practicing for one month elsewhere, Is practicing for three days here. Those who make ganachakra offerings here, Will clear away all obstacles and adverse conditions in this life. For beginningless and endless lifetimes, They will become wealthy, powerful, sovereign kings. 

ལྷག་པར་སྨན་ལྗོངས་ཡུལ་ཕྱོགགས་འདིར། ། ཆར་ཆུ་དུས་བབ་ལོ་ཕྱུགས་ལེགས་པ་དང་། ། ནད་མཚོན་མུ་གེ་གནོད་པ་ཐམས་ཅད་ཞི། ། ཚེ་དང་བསོད་ནམས་སྟོབས་འབྱོར་མངའ་ཐང་རྒྱས། ། བཀྲིས་བདེ་ལེགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་ཤོག། །། 
Especially in this medicinal land, The rains will be timely, the livestock will flourish, And all harm from disease, weapons, and famine will be pacified. Life, merit, power, wealth, and influence will increase. May there be auspiciousness, well-being, and perfect completeness! ཧེ་ཧེ། དལ་འབྱོར་གཞོན་པའི་སྐྱེས་མཆོག་འགྱུར་མེད༵་ང་། ། རང་ལོ་ཉི་ཤུ་ལྔ་ཡི་དུས་སྐབས་ལ། ། སྤྲེལ་ཟླ་ར་བ་ཚེས་པའི་ཡར་ངོའི་དུས། ། གཏེར་ཆེན་རྡོར་གླིང་གསུང་ངོར་རྗེས་འཇུག་ནས། ། རྣམ་ཐར་གསུངས་པ་དེ་སྐད་ཇི་བཞིན་དུ། ། 
He he! I, the unchanging supreme young man with leisure and fortune, At the age of twenty-five, In the Monkey Month, on the eighth day of the waxing moon, Following the oral instructions of the great Terton Dorje Lingpa, Have set down this liberation story just as it was told. 

སྤྲང་ཆུང་ལྷུན་གྲུབ་མིང་ཕྲན་བྱ་བ་ཡིས། ། ཨོ་རྒྱན་གནས་ཆེན་སྦས་ཡུལ་གླང་བྲག་ཞེས། ། གནས་ཡིག་ཟུར་ཙམ་བདག་གིས་བཀོད་པའོ།། ། །སརྦ་མངྒ་ལཾ།། 
By myself, the small beggar named Lhundrup, I have composed this brief guide to the sacred hidden land of Langdrak, a great place of Orgyen. Sarva mangalam. 

𝙏𝙧𝙖𝙣𝙨𝙡𝙖𝙩𝙚𝙙 𝙗𝙮 𝙋𝙝𝙪𝙗 𝘿𝙤𝙧𝙟𝙞 𝙒𝙖𝙣𝙜 (30th Day of Seventh Lunar month 20/09/20250) 

As Bodhicitta is so precious, May those without it now create it. May those who have it not destroy it, And may it ever grow and flourish.

𝘐𝘮𝘢𝘨𝘦 𝘤𝘰𝘶𝘳𝘵𝘦𝘴𝘺: 𝘊𝘰𝘭𝘰𝘳𝘧𝘶𝘭 𝘗𝘩𝘰𝘵𝘰𝘨𝘳𝘢𝘱𝘩𝘺 𝘢𝘯𝘥 𝘮𝘺 𝘰𝘸𝘯 𝘵𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘥𝘶𝘳𝘪𝘯𝘨 𝘵𝘩𝘦 𝘷𝘪𝘴𝘪𝘵 𝘪𝘯 2018.