((Image courtesy: Himalayanarts.com) |
༄༅། །རིགས་བྱེད་མའི་སྒྲུབ་ཐབས།
A Sādhana of Kurukullā
by Mipham Rinpoche
སྟོང་པའི་ངང་ལས་པད་ཉི་རོ་གདན་སྟེང་། །
tongpé ngang lé pé nyi roden teng
Out of the state of emptiness, upon lotus, sun and corpse,
ཧྲཱིཿལས་རིགས་བྱེད་དབང་མོ་སྐུ་མདོག་དམར། །
hrih lé rikjé wangmo kudok mar
A syllable Hrīḥ transforms into Kurukullā, red in colour,
ཞལ་གཅིག་ཕྱག་བཞི་ཡིད་འཕྲོག་གཞོན་འཛུམ་ཁྲོ། །
shyal chik chak shyi yitrok shyön dzum tro
With one face, four arms, enchanting youthfulness and wrathful smile,
དང་པོའི་ཕྱག་གཉིས་ཨུཏྤལ་མདའ་གཞུ་འགེངས། །
dangpö chak nyi utpal dashyu geng
Her first two hands draw a bow and arrow of utpala flowers,
ཐ་མའི་ཕྱག་གཉིས་ལྕགས་ཀྱུ་ཞགས་པ་བསྣམས། །
tamé chak nyi chakkyu shyakpa nam
And the final two hold a hook and lasso.
སྤྱན་གསུམ་དམར་ཟླུམ་དབུ་སྐྲ་དམར་སེར་བརྫེས། །
chen sum mar dum utra marser dzé
She has three round red eyes and streaming orange hair adorned with five dry skulls,
ཐོད་སྐམ་ལྔས་བརྒྱན་ཐོད་རློན་དོ་ཤལ་འཕྱང་། །
tökam ngé gyé tö lön doshal chang
And she wears a garland of freshly severed heads,
རུས་པའི་རྒྱན་དང་དར་དཔྱངས་སྟག་ཤམས་སྤྲས། །
rüpé gyen dang dar chang tak sham tré
Bone ornaments, silk scarf and a skirt of tiger skin.
བརྐྱང་བསྐུམ་གར་སྟབས་ཉི་མའི་རྒྱབ་ཡོལ་ཅན། །
kyangkum gartab nyimé gyab yolchen
With one leg stretched and the other bent, she is in dancing pose with a sun behind
འོད་དམར་ཀློང་བཞུགས་སྲིད་ཞིའི་དྭངས་བཅུད་འགུགས། །
ö mar long shyuk sishyi dangchü guk
And in an expanse of red light, summoning the vital essence of saṃsāra and nirvāṇa.
གནས་གསུམ་ཡི་གེས་ཡེ་ཤེས་སྤྱན་དྲངས་བསྟིམ། །
né sum yigé yeshe chendrang tim
The wisdom deity is invited through the syllables at her three centres, then dissolves.
རིགས་ལྔས་དབང་བསྐུར་སྣང་མཐས་དབུར་བརྒྱན་པའི། །
rik ngé wangkur nang té ur gyenpé
The five families confer empowerment, with Amitābha as the crown ornament.
ཐུགས་དབུས་ཉི་སྟེང་ཧྲཱིཿལ་སྔགས་ཀྱིས་བསྐོར། །
tuk ü nyi teng hrih la ngak kyi kor
In the centre of her heart, upon a sun disc is a syllable Hrīḥ surrounded by the mantra,
འོད་འཕྲོས་སྲིད་ཞིའི་ཕུན་ཚོགས་དབང་བསྡུས་གྱུར། །
ö trö sishyi püntsok wangdü gyur
From which light radiates out, magnetizing all that is excellent in saṃsāra and nirvāṇa.
ཨོཾ་ཀུ་རུ་ཀུལླེ་ཧྲཱིཿསྭཱ་ཧཱ།
om kurukullé hrih soha
oṃ kurukullā hrīḥ svāhā
གང་ཞིག་དྲན་དང་བཟླས་པ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་། །འཇིག་རྟེན་གསུམ་པོ་དབང་དུ་བྱེད་པའོ། །
Anyone who merely thinks and recites in this way will gain control of the Three Realms.
མི་ཕམ་པས་སོ།།
Composed by Mipham.
| Translated by Abraham Ta-Quan, 2019
Kurukullā
Kurukulla is a Tantric Buddhist meditational deity originating in India. She has a standard recognized appearance that is very common along with other forms that are less well known. There are numerous forms and lineages of Kurukulla arising from the Kriya and Anuttarayoga classes of Buddhist tantra of the New (Sarma) traditions and many forms from the 'Terma' (Revealed Treasure) discoveries of the Nyingmapa Tradition. She can appear peaceful or semi wrathful and in a range of colours from white, pink and blue to her more typical red colour. In the Kriya tantras she is often portrayed, but not exclusively, as a red power emanation of Tara. However, most forms of red Tara are not Kurukulla. In Anuttarayoga, from the Hevajra and Vajrapanjara Tantras, Kurukulla is a power emanation of Shri Hevajra.